De BOA / Napco ( ruim 600 zelfstandige apotheken) trekt aan de noodrem.
De financiële situatie van een groot aantal apotheken loopt hard achteruit en begint zorgelijk vormen aan te nemen. Apothekers kunnen nauwelijks het hoofd boven water houden.
Dit heeft te maken met de steeds dalende vergoedingen door verzekeraars voor hun werkzaamheden. Er is nu sprake van niet meer kostendekkende tarieven die door verzekeraars aan de apothekers worden opgelegd voor de terhandstelling van geneesmiddelen aan de patiënt.
Bovendien, doordat verzekeraars allemaal verschillende vergoedingssystemen voor hun verzekerden hanteren, is er bij de patiënt grote onduidelijkheid over welk medicijn hij afgeleverd zal krijgen en ook of hij daarop zal moeten bijbetalen. Het vergt nu heel veel tijd van de apotheker om al deze zaken bij de balie aan de patiënt uit te leggen. Daarmee gaat nu veel tijd verloren, tijd die hij anders aan goed zorg zou kunnen besteden.
macht zorgverzekeraar groot
De macht van de zorgverzekeraar is groot. De zorgverzekeraar weet immers dat de apotheek en contract met de verzekeraar nodig heeft om zijn werk te kunnen doen. Daarmee kan de zorgverzekeraar de inhoud van het contract eigenlijk dicteren. In de praktijk wordt het voor de apotheker: “Tekent u maar bij het kruisje.” Van echte onderhandelingen tussen zorgverzekeraar en apotheker komt het niet eens. Zo moet de apotheker uiteindelijk akkoord gaan met een contract met daarin voor hem heel slechte voorwaarden, die nu financieel ondragelijk dreigen teworden.
medicatieveiligheid en therapietrouw in de knel
De apotheker wordt hierdoor gedwongen om met minder personeel te gaan werken. Het kan niet anders dan dat daardoor, noodgedwongen, de tijd voor de zorg aan de patiënt in de apotheek gaat teruglopen.
Dit staat haaks op het voorgenomen beleid, waarin de zorgtaak van de apotheker nog meer accent moet krijgen.
Dit strijdt met wat de apotheker zelf voor ogen heeft: Het vergroten van de medicatieveiligheid en het bevorderen van de therapietrouw bij de patiënt.
